Dende o pasado 26 de
setembro temos entre nós, e ata o 4 de marzo,
o coñecido Pergamiño Vindel. Esta peza clave da literatura
galaico-portuguesa é unha copia realizada entre os s. XIII-XIV na que aparecen
con pentagramas musicais sete ‘cantigas de amigo’ do trobador da ría de Vigo,
Martín Codax.
Recibe o nome de Vindel
na honra do seu descubridor, o libreiro Pedro Vindel Álvarez.
Nestes días unha morea de
actividades, artigos na prensa, publicación dun extenso catálogo, conferencias[1], etc. dan idea da
relevancia do evento e da importancia do manuscrito.
Aínda que hai máis de
cinco anos que aparecen nas fichas de libros da miña web lles quero significar,
aproveitando este interese polo Pergamiño Vindel, a relación de Bueu co mesmo.
Interesante paréceme pór de manifesto que no único lugar onde se fai
transcrición musicada[2] dunha parte destas
cantigas, realizadas polo Freire Luís Mª Fernández Espinosa a partires da copia
facilitada pola familia Vindel é no libro “Canto popular gallego” e que ten
como editores e patrocinadores á familia Massó (Gaspar e José Mª Massó García):
“Y pues se trata de Galicia, es también modelo curioso el del trovador gallego (de Vigo, del siglo XIII, Martín Codax),
cuyo reciente descubrimiento da más interés a este precioso trozo, tal vez de
lo más antiguo que en España se conoce
en canto popular regional, y que el autor llamó "Las siete canciones de la enamorada". No nos ha sido posible reconstruir más que los dos números que transcribimos, pues
el manuscrito primitivo auténtico está, desgraciadamente, muy deteriorado. La Casa Vindel ha hecho una copia muy acertada de esta curiosa obra.”
Chegados a este punto
sinalar que o fillo de Pedro Vindel[3], Francisco Vindel Angulo é
autor, entre outras obras, de dous libros relacionadas co patrimonio
bibliográfico da familia Massó (hoxe en día co Museo Massó). O título do libros
son:
[1]
O día 18 de novembro deste ano houbo en Bueu "Un vermú por Vindel"
consistente nunha interesantísima charla a cargo da doutora en Filoloxía e
experta en literatura medieval Mariña Albor. A presentación a fixo, pola
librería Miranda, o seu propietario Fernando Miranda. Estivo organizada pola
Consellería de Cultura, Educación e Ordenación Universitaria.
[2] Que eu
coñeza.
[3]
Descubridor do Pergamiño. Xa que tamén tivo un fillo libreiro chamado Pedro
Vindel Angulo.
Ningún comentario:
Publicar un comentario